پوریا شکیبایی، اگر آقازاده نبود، بازیگر «برف بی‌صدا می‌بارد» نمی‌شد؟
تاریخ انتشار: ۶ اسفند ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۴۵۶۵۰۲
به گزارش خبرنگار خبرآنلاین، برنامه «سریالیست» که با اجرای پدرام کریمی روی آنتن شبکه یک سیما می‌رود، شب گذشته (پنجشنبه ۵ اسفند)، میزبان پوریا آذربایجانی، کارگردان سریال «برف بی صدا می‌بارد» بود.
پوریا آذربایجانی با بیان اینکه قرار بود این سریال در ۲۵۰ قسمت تولید شود گفت: «بنا بر پیش بینی‌های اولیه، فصل ۱ و ۲ سریال در دهه شصت و اوایل هفتاد می‌گذشت و فصل سوم به دهه ۹۰ می‌آمد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
او با اشاره به خستگی خود و عوامل تولید در مدت دو سال فیلمبرداری، ادامه داد: «با توجه به محدودیت بودجه‌ای در تلویزیون، تولید سخت‌تر از سینماست، اما این سختی و خستگی باعث نمی‌شود که در کار خود کوتاهی کنیم. خود من هم سریال‌سازی را خیلی دوست دارم زیرا از این طریق با اقشار مختلف مردم در اقصی نقاط کشور و جهان ارتباط برقرار می‌کنم.»
این کارگردان درباره روند گزینش بازیگران توضیح داد: «هر کارگردان وقتی می‌خواهد متنی را شروع کند، تصوراتی از شخصیت‌ها دارد، در این پروژه، اتفاق نظر خوبی بین من، مرحوم بهبهانی‌نیا و آقای شفیعی وجود داشت. به برخی از بازیگران زنگ زدیم اما نتوانستند در این پروژه حضور یابند. وقتی در تولید رفتیم، دیدیم که از این بهتر نمی‌شد انتخاب کرد. اصولا تولید یک سریال در این قد و قامت در روحیه هر بازیگری نیست که هر روز بیاید و پیشنهادات دیگر را رد کند.»
او با بیان اینکه همه آدم‌های سریال توانایی فوق‌العاده‌ای دارند، تاکید کرد: «در یکی از صفحات اجتماعی خطاب به پوریا شکیبایی نوشته بودند که اگر آقازاده نبودی، برای این سریال انتخاب نمی‌شدی! پاسخ من این بود که متاسفانه بنده قبل از سریال هیج آشنایی با پوریا نداشتم. پوریا جلسه اول که پیش ما آمد، گفت اگر نقش قسمت من باشد به من می‌رسد و اگر نباشد هم که نیست. وقتی آنونس فیلم شاهد احمدلو را دیدم، صدابردار به من گفت که این آقا پسر مرحوم خسرو شکیبایی است. پسر آقای شکیبایی بودن هیچ نقشی در انتخاب پوریا نداشته است.»
آذربایجانی درباره انتقاد برخی از بیننده‌ها به ریتم کند سریال، گفت: «بیننده، امروز قوت فرهنگی خود را از اینستاگرام می‌گیرد. همچنین سریال‌ها در پلتفرم‌ها هم پر از اتفاق و شبیه صفحه روزنامه حوادث شده‌اند. آقای بهبهانی‌نیا قصدش این نبود سریالی برای سرگرم کردن بسازد. برای خود من، خانواده از هر چیزی مهم‌تر است. سریال داستان در خصوص پایگاهی به نام خانواده است که آرام روی آن برف می‌نشیند. خانواده یعنی اینکه همدیگر را ببینیم، شام بخوریم و... در سریال ما صحنه‌هایی وجود دارد که آدم‌ها فقط با هم شام می‌خوردند، مفهوم محله وجود دارد. بنابراین تمام قد از این ریتم دفاع می‌کنم.»
او ادامه داد: «من نماینده آقای بهبهانی (تهیه‌کننده) هستم تا بگویم رویکرد مهم متن، توجه به نهاد خانواده است. این تصاویر، حسرت این روزهای ماست. امروز پسر من در ساختمان ما دوستی ندارد. این مسائل از بین رفته و باید در تلویزیون آن‌ها را زنده کنیم. کار درخشان دیگر این است که نشان می‌دهیم بزرگ و ستون خانواده هم امکان دارد اشتباه کند. بنابراین آئینه بسیار خوبی برای بزرگترهاست تا به آن‌ها یادآوری کند که باید بزرگ‌تری کنند.»
این کارگردان درباره تلخ بودن سریال خود گفت: «بله قصه تلخ است، چون کاری که ما چشم بسته با خانواده کرده‌ایم، تلخ است. ما یادمان نیست که دیگر شکل زندگی در کنار خانواده در دهه ۶۰ را تجربه نمی‌کنیم. پایگاه و تکیه‌گاهی مهم‌تر از خانواده نمی‌شناسم. وقتی این قصه شیرین می‌شود که دست به دست هم دهیم تا دوباره با هم خواهر و برادر باشیم.»
«سریالیست» به تهیه‌کنندگی محمد باریکانی و مجتبی فرجی، با اجرای پدرام کریمی، کاری از گروه تاریخ، فرهنگ و هنر شبکه یک است که پنجشنبه‌ها ساعت ۲۳:۱۵ پخش می‌شود.
۵۷۵۷
کد خبر 340693منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: سریال ایرانی برنامه های تلویزیونی شبکه یک سیما
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۴۵۶۵۰۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حرف‌های جنجالی بازیگر مشهور که صداوسیما اصلا قبول ندارد
اعتماد نوشت: بهنام تشکر به‌تازگی در برنامه «زودیاک» که در شبکه نمایش خانگی پخش می‌شود، حضور یافته و از بازیگران اصلی است.
گفت‌وگوی زیر به این مناسبت با او انجام شده است.
دلیل حضورتان در برنامه زودیاک، علاقه به بازی مافیاست یا حضور در یک گیم شو به عنوان یک تجربه متفاوت در قالب تصویر؟
من بازی مافیا را دوست دارم و از اولین نفراتی بودم که در تلویزیون مافیا اجرا کردم و گاد بازی بودم. هرچه سری‌های جدیدتری از مافیا تولید شد، نقش‌های بیشتری روی کار آمد که برای من جذاب بود. زودیاک هم سناریوی جذاب و متفاوتی داشت و وقتی دوستان دعوت کردند تصمیم گرفتم که در برنامه زودیاک باشم.
گرداندن بازی مافیا را بیشتر دوست دارید یا بازی کردن را؟
گرداندن بازی را بیشتر دوست دارم. اینکه سفید باشم برایم لذتبخش‌تر است.
نظرتان در مورد مدل اجرا و گردانندگی محمد بحرانی در زودیاک چیست؟
محمد را خیلی زیاد دوست دارم و به نظرم در هر جایی که قرار می‌گیرد، مخاطب همراهش است. فکر می‌کنم در فصل اول زودیاک، کمی با احتیاط گرداندن بازی را پیش می‌برد و مراعات بازیکن‌ها را می‌کرد. اطمینان دارم که خودش هم به این فکر کرده و در فصل دوم، به تغییر مدل گردانندگی بازی فکر کرده است.
از تجربه کار در نمایش خانگی و تفاوتش با تلویزیون بگویید؟
من تقریبا جزو اولین نفراتی بودم که نمایش خانگی را با سریال ساخت ایران تجربه کردم. ساخت ایران اولین سریالی بود که به صورت دی وی دی منتشر شد. این دو مدیا، تفاوت‌های مشخصی دارند. محدودیت‌های صدا و سیما، فیلمنامه‌هایی که تثبیت می‌کند، ناظران پخشی که دارد با نمایش خانگی متفاوت است. فضای کار در پلتفرم‌ها راحت‌تر است و به این واسطه، کارگردان‌ها، نویسنده‌ها به تبع آن بازیگران دست‌شان در کار بازتر است. این‌ها مواردی است که همه می‌دانند و البته خیلی هم پیچیده نیست.
به عنوان کسی که بخش زیادی از تجربیات کاری‌اش را به نقش‌آفرینی در سریال‌های تلویزیون اختصاص داده، ممکن است که شما هم مثل خیلی‌ها، نگران حال این روزهای تلویزیون باشید. از نظر شما تلویزیون چطور می‌تواند به وضعیت سابقش برگردد؟
تلویزیون باید به همه نظرات مردم توجه کند و برای همه اقشار مردم برنامه بسازد، نه فقط برای عده‌ای خاص. مدیران تلویزیون فعلی، تمرکزشان را بر چیز‌هایی گذاشته‌اند که فقط و فقط خودشان قبول دارند در حالی که خودشان هم خیلی خوب می‌دانند که بخش زیادی از مخاطب‌شان را از دست داده‌اند و به نظر می‌رسد که با این شیوه‌ای که پیش می‌روند، خیلی هم برای‌شان مهم نیست. امیدوارم که این مدیران عزیز، تجدیدنظری در روند سیاستگذاری‌شان داشته باشند که تلویزیون مثل دهه هشتاد یا حتی اوایل دهه نود، دوباره به اوج خودش برگردد و با سریال‌های پرطرفداری مثل ساختمان پزشکان و دودکش و باقی سریال‌های خوب و موفق، مردم و مخاطب را برای خودش حفظ کند. من فکر می‌کنم مردم هنوز هم انتظار دارند تلویزیون به رسانه اصلی و ملی همه افراد جامعه تبدیل شود.
به سریال ساختمان پزشکان اشاره کردید؛ تیم سازنده این سریال، تجربیات خوبی در تلویزیون رقم زدند. به نظرتان جای خالی چهره‌های دهه‌های قبل چقدر در تلویزیون احساس می‌شود؟
به نظرم بیشتر از جای خالی کسانی که در آن سریال‌ها یا برنامه‌ها کار می‌کردند، جای خالی برنامه‌های‌شان احساس می‌شود. این وضعیت، نتیجه مدل تصمیم‌گیری فعلی است. اتفاقا همان عوامل الان تجربیات‌شان بیشتر شده و ممکن است در شرایط مطلوب، خیلی بهتر از قبل کار کنند. باز هم تأکید می‌کنم که تصمیمات تلویزیون مهم است و به نظرم خیلی هم جرات و جسارت ویژه‌ای نمی‌خواهد. به هر حال آن برنامه‌ها و سریال‌های خیایان خلوت کن در همین تلویزیون، تولید و پخش شده‌اند.
ترجیح‌تان کار در فضای کمدی است یا جدی؟
در حال حاضر به فضای کمدی نمی‌توانم فکر کنم و راستش اصلا کمدی در من گم شده و دلایلش را هم همه می‌دانیم. اما به دور از شرایط فعلی، فضای جدی و درام را بیشتر دوست دارم.
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان