هم گناه فصل دوم قسمت هشتم؛ هیچ کس دوست ندارد هم گناه تمام شود!
تاریخ انتشار: ۳۱ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۷۰۰۶۵۵
فرارو- قسمت هشتم از دومین فصل سریال هم گناه به کارگردانی مصطفی کیایی و نویسندگی محسن کیایی و علی کوچکی، دوشنبه ۳۰ تیر ماه ۱۳۹۹ وارد شبکهی نمایش خانگی شد. برای خرید قانونی و دانلود حلال قسمت هشتم از فصل دوم هم گناه اینجا کلیک کنید
در این قسمت پیمان که بو برده است که پدرش به او و پرویز شک دارد سعی میکند عامل نفوذ او را پیدا کند و از این شک مطمئن شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
پیمان و پریا، بچههای لیلا و فریبرز، هر کدام به فردی از خانواده صبوری دل بسته اند، یکی به ظاهر دروغین و دیگری از ته دل. پریا همه چیز خود و خانواده اش را به امین میگوید و او را درگیر این مشکلات بزرگ میکند از طرفی پیمان هم زنده بودن لیلا و نفرتش از خانوادهی صبوری را به سارا میگوید.
بدین شکل دایرهی کسانی که از رازهای لیلا و سرنوشتش با خبر میشوند وسیعتر میشود داستان وارد مرحلهای جدید میشود. فرهاد هم در تصمیمش برای زندگی کردن با هدیه اصرار دارد و فرید ناچار میشود ماجرای پدر هدیه را به فریبرز بگوید. فرهاد هم با چنین رازی نمیتواند با هدیه زندگی کند و به زودی این راز هم توسط خودش یا کسانی که فرید تحریک میکند تا خواسته هایش را اجرایی کنند بر ملا میشود.
فرید حتی از موضوع آرمان و زیبا هم نمیگذرد. همهی تغییراتی که شوهر سابق زیبا کرده توسط فرید برنامه ریزی شده است او همه چیز و همه کس را با پول میخرد و جا به جا میکند فقط و فقط هم به خاطر خانوادهی صبوری و آن چه خودش به صلاح این خانواده میداند و نه دیگران.
بعد از مدتها سریالی در شبکهی نمایش خانگی پخش میشود که مخاطبانش آرزو میکنند که این سریال به این زودیها تمام نشود. بینندگان هم گناه به اوج و فرودها و ماجراهای ریز و درشت و پر کشش سریال عادت کرده اند و با وجود این که همگی برای پخش شدن قسمتهای بعدی لحظه شماری میکنند هیچ یک در پی رسیدن به پایان نیستند.
هم گناه خودش طوری مخاطبش را عادت داده است که نگاه به اکنون سریال یا آیندهی نزدیکش داشته باشد، نه رازی که همه در پی افشایش یا رابطهای که همه در پی شکل گرفتنش باشند. هم گناه به خوبی در داستانش با «چگونگی» کار دارد. بیشتر مخاطبان هم گناه درگیر این هستند که مشکلات خانوادهی صبوری چگونه حل میشود نه این که بخواهند زودتر ببینند پایان ماجرا «چه» میشود.
نمایش چگونگی پیش رفتن یک روایت مهمترین مساله در کارگردانی یک سریال است که هم گناه به خوبی از عهدهی آن بر آمده است.
منبع: فرارو
کلیدواژه: سریال هم گناه شبکه نمایش خانگی هم گناه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۷۰۰۶۵۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حرفهای جنجالی بازیگر مشهور که صداوسیما اصلا قبول ندارد
اعتماد نوشت: بهنام تشکر بهتازگی در برنامه «زودیاک» که در شبکه نمایش خانگی پخش میشود، حضور یافته و از بازیگران اصلی است.
گفتوگوی زیر به این مناسبت با او انجام شده است.
دلیل حضورتان در برنامه زودیاک، علاقه به بازی مافیاست یا حضور در یک گیم شو به عنوان یک تجربه متفاوت در قالب تصویر؟
من بازی مافیا را دوست دارم و از اولین نفراتی بودم که در تلویزیون مافیا اجرا کردم و گاد بازی بودم. هرچه سریهای جدیدتری از مافیا تولید شد، نقشهای بیشتری روی کار آمد که برای من جذاب بود. زودیاک هم سناریوی جذاب و متفاوتی داشت و وقتی دوستان دعوت کردند تصمیم گرفتم که در برنامه زودیاک باشم.
گرداندن بازی مافیا را بیشتر دوست دارید یا بازی کردن را؟
گرداندن بازی را بیشتر دوست دارم. اینکه سفید باشم برایم لذتبخشتر است.
نظرتان در مورد مدل اجرا و گردانندگی محمد بحرانی در زودیاک چیست؟
محمد را خیلی زیاد دوست دارم و به نظرم در هر جایی که قرار میگیرد، مخاطب همراهش است. فکر میکنم در فصل اول زودیاک، کمی با احتیاط گرداندن بازی را پیش میبرد و مراعات بازیکنها را میکرد. اطمینان دارم که خودش هم به این فکر کرده و در فصل دوم، به تغییر مدل گردانندگی بازی فکر کرده است.
از تجربه کار در نمایش خانگی و تفاوتش با تلویزیون بگویید؟
من تقریبا جزو اولین نفراتی بودم که نمایش خانگی را با سریال ساخت ایران تجربه کردم. ساخت ایران اولین سریالی بود که به صورت دی وی دی منتشر شد. این دو مدیا، تفاوتهای مشخصی دارند. محدودیتهای صدا و سیما، فیلمنامههایی که تثبیت میکند، ناظران پخشی که دارد با نمایش خانگی متفاوت است. فضای کار در پلتفرمها راحتتر است و به این واسطه، کارگردانها، نویسندهها به تبع آن بازیگران دستشان در کار بازتر است. اینها مواردی است که همه میدانند و البته خیلی هم پیچیده نیست.
به عنوان کسی که بخش زیادی از تجربیات کاریاش را به نقشآفرینی در سریالهای تلویزیون اختصاص داده، ممکن است که شما هم مثل خیلیها، نگران حال این روزهای تلویزیون باشید. از نظر شما تلویزیون چطور میتواند به وضعیت سابقش برگردد؟
تلویزیون باید به همه نظرات مردم توجه کند و برای همه اقشار مردم برنامه بسازد، نه فقط برای عدهای خاص. مدیران تلویزیون فعلی، تمرکزشان را بر چیزهایی گذاشتهاند که فقط و فقط خودشان قبول دارند در حالی که خودشان هم خیلی خوب میدانند که بخش زیادی از مخاطبشان را از دست دادهاند و به نظر میرسد که با این شیوهای که پیش میروند، خیلی هم برایشان مهم نیست. امیدوارم که این مدیران عزیز، تجدیدنظری در روند سیاستگذاریشان داشته باشند که تلویزیون مثل دهه هشتاد یا حتی اوایل دهه نود، دوباره به اوج خودش برگردد و با سریالهای پرطرفداری مثل ساختمان پزشکان و دودکش و باقی سریالهای خوب و موفق، مردم و مخاطب را برای خودش حفظ کند. من فکر میکنم مردم هنوز هم انتظار دارند تلویزیون به رسانه اصلی و ملی همه افراد جامعه تبدیل شود.
به سریال ساختمان پزشکان اشاره کردید؛ تیم سازنده این سریال، تجربیات خوبی در تلویزیون رقم زدند. به نظرتان جای خالی چهرههای دهههای قبل چقدر در تلویزیون احساس میشود؟
به نظرم بیشتر از جای خالی کسانی که در آن سریالها یا برنامهها کار میکردند، جای خالی برنامههایشان احساس میشود. این وضعیت، نتیجه مدل تصمیمگیری فعلی است. اتفاقا همان عوامل الان تجربیاتشان بیشتر شده و ممکن است در شرایط مطلوب، خیلی بهتر از قبل کار کنند. باز هم تأکید میکنم که تصمیمات تلویزیون مهم است و به نظرم خیلی هم جرات و جسارت ویژهای نمیخواهد. به هر حال آن برنامهها و سریالهای خیایان خلوت کن در همین تلویزیون، تولید و پخش شدهاند.
ترجیحتان کار در فضای کمدی است یا جدی؟
در حال حاضر به فضای کمدی نمیتوانم فکر کنم و راستش اصلا کمدی در من گم شده و دلایلش را هم همه میدانیم. اما به دور از شرایط فعلی، فضای جدی و درام را بیشتر دوست دارم.